Poznajcie naszą wesołą gromadkę - czyli arc pokazujący bohatera (Character Showing Arc)
Ohayo! a może Neapol!
Witam was w kolejnym wpisie na moim kulturalnym blogu. Dziś zajmiemy się tematem tworzenia postaci do komiksu (z uwagi, że książki mają bardziej jednolitą strukturę, raczej do pisania literackiego nie użyjemy tych metod), ale pisarze czytający ten wpis również mogą się czegoś nauczyć. Więc zostańcie ze mną do końca!
Właściwie, to nie jest post o samym budowaniu postaci, ale już o samym wprowadzaniu jej do historii. Bo uwierzcie, wymyślenie postaci to najłatwiejsza i najprzyjemniejsza część tworzenia tekstu kultury. Gorzej jest już z pokazaniem tej postaci.
Dziś zamierzam wam przedstawić sprawdzoną metodę: Character Showing Arc (tak, to moja autorska nazwa)
(Uwaga! Będą tu spoilery z Jojo: Vento Aureo, Bezpańskich Literatów i Black Clover oraz może innych mang i anime! Ale i tak warto to przeczytać)
Może zacznę najpierw od wyjaśnienia słowa "arc". Arc (zwany też story arciem lub łukiem narracyjnym) jest to wątek fabularny, który jest częścią większej historii (zazwyczaj). Często mówi się, że arci są mocno związane z epizodycznymi tekstami kultury, takimi jak komiksy czy seriale. Anime i mangi to najlepszy przykład takich tekstów kultury, bo bardzo często korzystają z tego schematu.
Zazwyczaj budowę story arcu można przedstawić przy pomocy piramidy Freytaga, podzielonej na 5 aktów dramatycznych, które pozwolę sobie przedstawić na przykładzie pierwszych rozdziałów BNHA:
- Ekspozycja/Wprowadzenie - pozwala zorientować się w sytuacji.
Np.: 1 rozdział zaczyna się od "Ludzie nie rodzą się równi", co już zwiastuje, że protago nie ma mocy. Później zarysowywane są jego relacje z Katskiem itd. - Rozwój akcji - komplikowanie podstawowego konfliktu, dodawanie kolejnych konfliktów i wątków. Jest to de facto najdłuższa część.
Np.: Spotkanie z All Mightem, poznanie jego sekretu itd. - Punkt kulminacyjny - zmiana losów bohatera na lepsze lub gorsze. Może to być też ten moment, gdy bohater pokazuje, kim jest, do czego jest zdolni i co sobą reprezentuje.
Np.: Uratowanie Bakugou przez Deku. Brokuł pokazał tu swoją odwagę i bohaterstwo. - Rozwiązanie akcji - rozwiązanie konfliktu, kontynuacja tego, co się stało w momencie kulminacyjnym.
Np.: All Might mówi Izuku, że on też może zostać bohaterem i proponuje mu oddanie mu swojego daru, One for All. Konflikt, jakim był problem Deku z brakiem mocy, się rozwiązuje. - Finał (Dénouement) - zakończenie, konkluzja historii.
W nowszych tekstach kultury często nie ma dénouement. Tym bardziej, że oryginalnie analiza Freytaga odnosi się do teatru, który nie ma w zwyczaju tworzyć kontynuacji.
Trudno szukać finału w pierwszym i drugim rozdziale BNHA, bo taki finał nie występuje. Od razu przechodzimy do kolejnego arcu, treningu. W większych arcach, np.: w tym o Stainie, za finał możemy uznać jego aresztowanie i osądzenie, ale i to nie jest całkowite dénouement, bo i tak prowadzi ono do następnych wydarzeń.
Co ciekawe, story arci mogą być upchnięte w większe arci (dla rozróżnienia zwane sagami). Przykładowo, na sagę walki z Oddziałem Zabójców w Jojo: Vento Aureo składają się arci Formagio, w Pompejach, w pociągu, Melone i Ghiaccio. Można wyróżnić w każdym z tych arców powyższe akty dramatyczne, a jednocześnie stanowią one całość, w której również można wydzielić te akty.
Skoro już omówiliśmy, na czym polega story arc, przejdźmy do character arcu, bo warto o tym wspomnieć. Character arc, czyli łuk bohatera, jest to zmiana zachodząca w bohaterze. Może ona dziać się na przełomie jednego story arcu, kilku, a może nawet całej serii.
Character Showing Arc niekoniecznie oznacza character arc.
Więc co to jest?
To story arc, zazwyczaj krótki, w którym poznajemy postać, jej możliwości i często również przeszłość.
Jak tego użyć? Moim zdaniem najlepszą możliwością na wykorzystanie takich arców jest sytuacja, gdy protago dołącza do jakiejś większej organizacji, której członkowie już się znają. Bohater poznaje innych w czasie akcji z nimi.
Tutaj świetnym przykładem jest chociażby Bungou Stray Dogs czyli Bezpańscy Literaci. Na początku, po oczywistych dwóch odcinkach wprowadzenia, mamy kilka arców, które pokazują zdolności i cechy bohaterów:
- W czasie pierwszej misji Atsushiego poznajemy zdolność Junichiro Tanizakiego, Śnieżek (Sasameyuki), który dzięki niej niemal zabija przeciwnika. (odcinek 3)
- Po najeździe Mafii, Atsushi idzie razem z Ranpo rozwiązać pewną zagadkę kryminalną, gdzie przydaje się dedukcja Edogawy. (odcinek 5)
- Następnie dostajemy arc z Kunikidą, gdzie poznajemy trochę jego przeszłość i jego relację z Dazaiem. Są wiecznie kłócącym się i wkurzajacym nawzajem duetem, ale w walce są graną parą. (odcinki 6 i 7)
- W czasie walki w pociągu poznajemy bliżej doktor Yosano i jej zdolność, która umożliwiła jej walkę z użytkownikiem bomb, który ją "zabił". (Jeśli znacie tą serię, wiecie jak to się skończyło.) Przy okazji był pokazany szacunek do życia, który Yosano posiada jako lekarz. (odcinek 8)
- A zaś w odcinku 11, Atsushi rozwiązuje wraz z Keijim Miyazawą pewną sprawę kryminalną (jak to agencja detektywistyczna). Zdolność Miyazawy zostaje pokazana, a także jego charakter, miły, przyjazny, lekko infantylny.
- Już pierwszy pomniejszy arc po tym, pierwsza połowa sagi Skarbu Polpo, czyli Soft Machine arc, okazuje się okazją do pokazania jednej z postaci. Ktoś (wszyscy wiemy, że Mario Zucchero) porywa członków drużyny. Trzeba rozwiązać tą tajemnicę, więc oczywiście na scenę wkracza Leone Abbacchio i jego Moody Blues. Dzięki zdolności do odtwarzania przeszłości Moody Blues, Abbacchio i Bucciarati dowiadują się, że przeciwnik kryje się w rurach.
Tak, szybko po tym Abbacchio zostaje także wciągnięty do rur przez Soft Machine, a to Bucciarati i Sticky Fingers pokonują Zucchero, ale w tym arcu duży nacisk i tak jest położony na zdolności i przeszłość byłego policjanta. - W następnym pod-arcu sagi Skarbu Polpo, Mista i Giorno wychodzą na ląd, by złapać wspólnika Zucchero i w spokoju odnaleźć skarb Polpo. Giorno zostaje w tyle, podczas gdy Mista biegnie za Sale, którego ostatecznie pokonuje.
Zostaje nam pokazana przeszłość Misty, to jak niesprawiedliwie go potraktowano i jak trafił do Passione. Przedstawiono nam też jeden z najfajniejszych standów, czyli Sex Pistols, który potrafi kierować pociskami. - W czasie pogrzebu Polpo nasza grupa jest nieobecna. To wszystko ze względu na misję ochrony córki szefa, Trish, czyli przechodzimy do następnej sagi.
Narancia jedzie po zakupy, podczas gdy reszta pilnuje Trish. Niestety spotyka on przedstawiciela Oddziału Zabójców, Formaggio, z którym walczy.
Zostaje nam pokazana pełna moc Aerosmith, latanie, strzelanie, zrzucanie bomb oraz wyczuwanie dwutlenku węgla. Poznajemy także losy Narancii przed przystąpieniem do Passione. - Potem bohaterowie (połowa, bo reszta pilnuje Trish) muszą się udać do Pompejów. Fugo zostaje wciągnięty do lustrzanego świata przez Illuso, poznajemy jego historię i stand, Purple Haze.
Tak, tutaj ważną rolę odgrywają również Abbacchio i Giorno, ale jak już mówiłem, character showing arc nie polega tylko na pokazywaniu tej jednej postaci. Fugo pokazał swoje umiejętności i jednocześnie autoagresję (niechęć do swojego standu = niechęć do samego siebie). No i, jakby nie patrzeć, to właśnie Purple Haze pomógł uwolnić zamkniętych w lustrzanym świecie bohaterów. - W czasie walki z Ghiaccio poznajemy jeszcze więcej Misty. W wersji mangowej, elementy retrospekcji z Kraftwork arcu pochodziły pierwotnie z tego arcu.
- Drużyna dociera wreszcie do Wenecji, gdzie mają oddać Trish szefowi. Niemniej jednak jej ociec okazuje się kawałem niezłego gnoja i Bucciarati musi ją uratować przed nim.
Racja, Bruno pokazał, na co go stać już w pierwszym albo drugim odcinku. To on pokonał Zucchero i to on zmierzył się z Pescim i Prosciutto! Niemniej jednak w tym właśnie arcu poznajemy jego motywacje i przeszłość. Dzięki temu jego zdrada bossa jest jeszcze łatwiejsza do zrozumienia.
Podsumujmy:
- Character Showing Arc to story arc polegający na bliższym przedstawieniu bohatera drugoplanowego, jego przeszłości, motywacji, charakteru i umiejętności.
- Arc ten świetnie sprawdza się w sytuacji, gdy protagonista dołącza do już uformowanej drużyny. Zazwyczaj w takim wypadku protago idzie na misję z bohaterem danego arcu.
- Arc ten może być także połączony z character arciem zgodnie ze schematem:
- Arc ten może również posłużyć do rozwoju protagonisty na podobnej zasadzie, co schemat powyżej. Bohater arcu może nauczyć czegoś protagonisty, przez co ten dokona przemiany, a my poznamy samą postać.
- Arci te mogą występować krótko po sobie albo być rozłożone na dłuższy okres czasu.
Komentarze
Prześlij komentarz